دستهای دراز

نفس بکش! زندگی ادامه دارد. هیچ کس نمیتوانست حدسش را بزند روزی اینطور بشود که خداوند حکم کند که من و تو گوشه ای بنشینیم و به کارهایمان فکر کنیم به خودمان گره بخوریم و همه محرک های بیرون را محدود کنیم مجبور باشیم با وجودمان، همین طور که هست، کنار بیاییم. قبل از این هم باید می آموختیم اما سرعت دنیا آنقدر زیاد بود و سرعت خواسته هایمان ، در کمترین مدت. و حکم کردن دروغینمان به آنچه برای خود ابدی میدانیم دیری نپایید.